HiraiZerdüş - Roja ku bû bûk

Şeva ku bû bûk, cana min şêrîn Nava dilê min, bû bi kul û birîn Bi awirê wî, w'ez bibûm har û dîn Bi nerîna wî, w'ez bibûm har û dîn

Roja/şeva ku bû bûk, cana min şêrîn(2) Nava dilê min, bû bi kul û birîn Bi awirê wî, w'ez bibûm har û dîn Bi nerîna wî, w'ez bibûm har û dîn Şeva henna wê, w'ez bûm sazbendê we Awirek da min, mîna xencerê Nerînek da min, mîna xencerê Çiqasî xweş bû, ew rojên berê Çiqasî xweş bû, ew demên berê

W'ez bi heyrana, wê bejn û balê Fîstanê xweyî kesk, berda ser bejnê Gava ew diçû, li ber destê zavê Nava dilê min, agir pê danî

Şeva henna wê, ez bûm sazbendê wê Awirek da min, mîna xencerê Nerînek da min, mîna xencerê Çiqasî xweş bû, ew rojên wê Çiqasî xweş bû, ew demên berê

Söz müzik - Nafi reis Çîroka sazbendekî di daweta hezkiriya xwe de li sazê xistiye... Sevdiği kadının düğününde saz çalan bir erkeğin hikayesi..

Burhan Toprak - Sêvê Şevko

way sêvê sêvê sêvê way sêvê lê sêvê sêvê sêvê zalim sêvê sêva min sor û zer e way sêvê

sêva min sor û zer e zalim sêvê

way sêvê sêvê sêvê way sêvê lê sêvê sêvê sêvê zalim sêvê heçî sêva'm nas neke way sêvê ji ummeta pêxember e zalim sêvê nazik e û reng esmer e way sêvê nazik e û reng esmer e zalim sêvê heyrana dev û lêvê way sêvê heyrana dev û lêvê zalim sêvê çavreş û gilover e way sêvê çavreş û gilover e zalim sêvê
way sêvê sêvê sêvê way sêvê
lê sêvê sêvê sêvê zalim sêvê

Her Toy qisey eşqim - هەرتۆی قسەی عیشقم

Beyadî | Bi Yadê | به‌ یادی Her eminim, ew kesey jînî bo to dawe Hez le kes nakem ta takû dunya mawe Her toy qisey îşqim, tuxwa memxe lawe Tuxwa memxe lawe, cergim sûtawe   Her toy qisey îşqim, be dil detperistim Her etoy tekiyegahî, şî'ir û helbestim Be yadî dû çawit, be xuday bê mey mestim Be xuday bê mey mestim, toy qisey îşqim Kurdî(Soranî) سۆرانی ; ‎هەر ئەمنم ئەو کەسەی ژینی بۆ تۆ داوە ‎حەز لە کەس ناکەم تا تاکوو دونیا ماوه ‎هەر تۆی قسەی عیشقم، توخوا مەمخە لاوە ‎توخوا مەمخە لاوە، جەرگم سووتاوە   ‎هەر تۆی قسەی عیشقم، بەدڵ دەتپەرستم ‎هەر ئەتۆی تەکیەگاهی، شیعر و هەڵبەستم ‎بەیادی دوو چاوت، بەخودای بێ مەی مەستم ‎بەخودای بێ مەی مەستم، تۆی قسەی عیشقم Kurdî(Kurmancî); Tênê ezim ewê ku jîna xwe dide te Kesekî din nabijêrim, heta dawiya dinê tenê tu yî çîroka evînê min, tixudê min mexe alî cergê min di şewitî   Tenê tu yî çîroka evîna min, bi dil te diperstim Tenê tu yî bingeha şiir û helbesta min Bi yadê çavên te, bi bê mey ez mest bu me Tu yî çîroka evînê min Türkçe Anlamı,Çevirisi; bir tek sana hayatını veren benim, başka kimseyi seçmem dünyanın sonuna kadar, sadece sen benim aşk hikayemsin, allah aşkına beni bir kenara atma, ciğerim yanıyor. sadece sen benim aşk hikayemsin, sensiz kalpsizim, bir tek sen benim şiirlerimin merkezindesin, senin gözlerine bakarken mest olurum, sen benim aşk hikayemsin

Huseynê Omerî - Xurfanî

Hêhêêêêêêêêêêêêê,
Keçikê, rindikê, nazikê, berxikê, nermikê xurfanî,
lo lawo xurfanî,
heft sala kir şivanî,(X2)
kê kiribûn cenanî,(x2)
m'qelenê gewra xwe neanî.

Minê Gewrê neanî
Wez daketim Mêrdînê,
xwe berdam vî alî,
şevkê mam li Nisêbînê,
min xwe berda Qamişlo,
daketimê Dêrazorê,
hatimê vî alî,
xwe berdabû Helebê,
şevkê mame li Mişaxê,
ezê çûbûm Beyrûdê,
Min barek qaçax anî,
Anî li çarşiya Diyarbekir,
Min da bi kilê sibhanî,
Min têra wan çavên te neanî,
Lo lawo lawo erê lawo lawo,
Erê lawo milanî.

Ya Remo ya Recep,
Digeriya Şam û Heleb
Anî sê bizinê celeb,
Ne nakul û ne lewlew,
Dûrî kerema hazira,
Hey eşek oxlî merkeb,
Lo lawo lawo erê lawo xurfanî.

Ya mala me bi zeytûn,
Wê sibê bê tacirê rûn,
Memê tacirê rûn,
Hatim ku li xwe heyirî,
Li dor mala xwe geriya,
Tiştek di mala xwe nedît,
Derpîyê xwe kirî parzûn,
Bo bereketa şîr û rûn,
Erê lawo milanî,
Vê şîrê bizina kirr,
Payîzî wextê dewbirr,
Ez xuya bûm hêtim im
ji êdî bizinkê tunne
Ez bizina me yî kirr,
Satilek me jî hebû,
Ev mîratê nîv ritil,
Ev bêxwedîyê çar çembil
Gava Fato çûye bin,
Kef bi kefê di ser re bir,
Gava kilê meşkê xist,
Dengê meşkê çû şêxkirr,
Wer nimeta rûnê pirr,
Wer vê fetina(?) bizina kirr.

Rojekê mal derketim - Nevzat Çiftçi

Rojekê mal derketim w'ez çûme dikana jorî(2)
Kiçkek hat ber min borî zor ciwan bû wekî horî(2)
Hat li min nerawesta min silav kir her bizorî(2)
Ew jî bera xwe da min cewab da min bi mecbûrî(2)
Midigo kiçkê çawanî gote min ma tu tixtor î(2)
Midgo navê te çi ye gote min ma tu polîs î(2)
Midgo bavê te kî ye gote min ma tu fesad î(2)
Midgo tu kij bajêrî gote min ma tu cûmhûr î(2)
(?)Min dît ku dibîte şer yek car bi hes min gihorî(2)
Keyfa wê gelek min hat midigo reqem kiçika horî (2)
Wê reqema xwe da min min lez da bi Xwedê hev zorî (2)
Midigo tu zor ciwan î sîngê te mercan û morî(2)
Rojekê mal derketim w'ez çûme dikana jorî
Kiçkek hat ber min borî zor ciwan bû wekî horî.
Rojekê mal derketim w'ez çûme dikana jorî
Kiçkek hat ber min borî zor ciwan bû wekî horî.

Delalê- Şivan Perwer

Li kolanên bajarê Ewropa
Li keçek Kurd rast hatim
Bê xwedî digeriya
Bi dil germê pêrgî min hat
Xuya bû li çara serê xwe digeriya

Min go delalê delalê
Şêrînê hevalê
Bêxwedî bêmalê
Çi digerî

Delalê delalê
Şêrînê hevalê
Bêxwedî bêmalê
Çi digerî

Go lo lo birao
Em bi ber zilma bayê reş ketin
Îro bi welatê dûriyê ve derketin
Hîn weke min bi hezara hene
Bêkar û sermîyan
Li welatê xerîbiyê şermeze ketin

Min go delalê delalê
Şêrînê hevalê
Bêxwedî bêmalê
Ma ez kanî çi bikim

Delalê delalê
Şêrînê hevalê
Bê xwedî bê malê
Ez jî nizanim çi bikim
Delalê delalê
Şêrînê hevalê
Bêxwedî bêmalê
Ka bêje ez çi bikim

Dîsa go lo lo keko
Beleheq negotine
Welatê mirova şêrîntir e
Ger hindikî azadî hebûya
Birçîbûna welatê me
Ji têrbûna welatê xelkê birûmettir e.

Min got delalê delalê
Şêrînê hevalê
Bêxwedî bêmalê

Welatê me rûmeta me ye
...

Kurteçîroka Cembelî û Binefşa Narîn

Cembelî kurê mîrê Hekariyan e. Rojekê dertê nêçîrê, dibîne ku siwarek li hemberî sed siwaran şer dike. Ew siwarê bi tena serê xwe li hemberî sed siwaran şer dike birayê Binefşa Narîn e. Dewrêş Begê not salî xwestiye ku bi Binefşa Narîn a çardeh salî re bizewice lê Binefşa Narîn û birayên wê nexwestine û ji bo Dewrêş Beg bi qotekî Binefşa Narîn neyîne konê xwe bar kirine û ji wir reviyane. Dewrêş Beg û sed siwarên xwe êrîşî wan kirine, sê birayên Binefşê kuştine û maye yek. Cembelî vê neheqiyê napejirîne û alîkariya malbata Binefşa Narîn dike. Cembelî, Dewrêş Beg û siwarên wî perîşan dike, Dewrêş Beg mecbur dimîne xwe vedikişîne. Cembelî û Binefş li wir dil dikevine hev, wan li wir nîşan dikin. Cembelî ji bo haziriya xwe vedigere Hekariyê. Haziriya xwe dike û xizmetkarên xwe dişîne da ku Binefşa Narîn bînin lê gava xizmetkar diçine ba konê mala bavê Binefşê dibînin ku Dewrêş Beg bav û birayê Binefşê kuştiye û Binefşa Narîn revandiye. Dewrêş Beg bi qotekî bi Binefşê re dizewice, zarokekî wan çêdibe, Binefşê navê wî Cembelî dîtîne. Cembeliyê kurê mîrê Hekariyan dev ji mal û milkê xwe berdide dibe terkeserê dinyayê heya ku rojekê dibe şivanê mala Dewrêş Beg. Binefş fehm dike ku Cembelî bûye şivanê wan. Hev dibînin û demek şûn de direvin tên Hekariyê û bi hev re dijîn.

Çavkanî: Îbrahîm Tarduş, Kovara JMS, cilt:3, hejmar:1, sal:2018, rûpel:67.