Kurteçîroka Cembelî û Binefşa Narîn

Cembelî kurê mîrê Hekariyan e. Rojekê dertê nêçîrê, dibîne ku siwarek li hemberî sed siwaran şer dike. Ew siwarê bi tena serê xwe li hemberî sed siwaran şer dike birayê Binefşa Narîn e. Dewrêş Begê not salî xwestiye ku bi Binefşa Narîn a çardeh salî re bizewice lê Binefşa Narîn û birayên wê nexwestine û ji bo Dewrêş Beg bi qotekî Binefşa Narîn neyîne konê xwe bar kirine û ji wir reviyane. Dewrêş Beg û sed siwarên xwe êrîşî wan kirine, sê birayên Binefşê kuştine û maye yek. Cembelî vê neheqiyê napejirîne û alîkariya malbata Binefşa Narîn dike. Cembelî, Dewrêş Beg û siwarên wî perîşan dike, Dewrêş Beg mecbur dimîne xwe vedikişîne. Cembelî û Binefş li wir dil dikevine hev, wan li wir nîşan dikin. Cembelî ji bo haziriya xwe vedigere Hekariyê. Haziriya xwe dike û xizmetkarên xwe dişîne da ku Binefşa Narîn bînin lê gava xizmetkar diçine ba konê mala bavê Binefşê dibînin ku Dewrêş Beg bav û birayê Binefşê kuştiye û Binefşa Narîn revandiye. Dewrêş Beg bi qotekî bi Binefşê re dizewice, zarokekî wan çêdibe, Binefşê navê wî Cembelî dîtîne. Cembeliyê kurê mîrê Hekariyan dev ji mal û milkê xwe berdide dibe terkeserê dinyayê heya ku rojekê dibe şivanê mala Dewrêş Beg. Binefş fehm dike ku Cembelî bûye şivanê wan. Hev dibînin û demek şûn de direvin tên Hekariyê û bi hev re dijîn.

Çavkanî: Îbrahîm Tarduş, Kovara JMS, cilt:3, hejmar:1, sal:2018, rûpel:67.

شـەش پەپولەی - Şeş Pepûle - Merziye Fariqî

شەش پەپولەکەی گۆشەی باخەکەم هەر بۆ ئێوەیە ئاخ و داخ ئەکەم هەر بۆ ئێوە لێو بە باری خەمم بولبولی بەستە و گریە و ماتەمم هەروەک و پایز رەنگ زەردی ئێوەم داخی دەرون پر لە دەردی ئێوەم خەمی ئێوەیە خەو خۆراکم شەوی تاریکە رۆژی روناکم بەرد دەسـوتێنی گەرمی هەناسـەم بەسـۆزی دڵ و ئاگری تاسـەم هـاوار و ناڵەی مـات و بێ دەنگم خورپە و لێدانی دڵەکەی تەنگـم شـەش پەپولەی گۆشـەی باخەکەم هەر بۆ ئێوەیە ئاخ و داخ ئەکەم لەو رۆژەوە من دوورم لە ئێوە هەر خۆم ئەزانم دڵ چەند پەشێوە هەر خۆم ئەزانم کام بڵێسەی خەم لە دەروونەوە بەربۆتە جەستەم هەر خۆم ئەزانم دەردی دڵی خۆم تخوا با هـەر خۆم بۆخۆم خەم بخۆم هەر خۆم ئەزانم چەند بەسەرسامی گرتومە ملی رێی بێ ئارامی دەست لە ناو دەستی دڵی رەنجە بەرێی درکاوی مەینەتا ئەرۆم شـەش پەپولەکەی گۆشـەی باخەکەم هەر بۆ ئێوەیە ئاخ و داخ ئەکەم دەسـتە بەدەسـتە باخەوانەکان ئەگـەرێنەوە بەرەو باخەکان مژدەبـێ مژدە دێمەوە لاتان ئەکەم بژاری باخچەی هیواتان شاد ئەبینەوە ئەمرۆ یا سـبەی ئاوات خۆزگە و خەو ئەبێن ئۆخەی ئەژین ژیانێک هەمووی ئۆخەی بێ هەرچی پێی بڵێی خەفەت ئەو نەیبێ پەپولەکانم پەپولەی ئازیز وابەسـەر ئەچێ ماتەمی پایز شـەش پەپولەی گۆشـەی باخەکەم هەر بۆ ئێوەیە ئاخ و داخ ئەکەم

Reng Esmerê - Mihemed Şêxo

Were were ling min rûne Dilê'm kul e bikewîne Eger rojê ez te nebînim Hemî dema li min girîn e Were were reng esmerê Wey kulîlka li pencerê Şev û rojê di xeyalê de Dil û hinav hatin derê way Were were çavên belek Wey xwedana birça belek Tu bi Xwedêkî ji nik min neçe Kulê dilêm bûne gellek

Nêrgiz - Gelêrî

Hey Nêrgiz Nêrgiz Nêrgiz, Nêrgizê narê ciwanê, Hey Nêrgiz Nêrgiz Nêrgiz, sorgulê bêrîvanê, Hey Nêrgiz Nêrgiz Nêrgiz, sorgulê bêrîvanê... Nêrgiza serê çiya, Nêrgizê narê ciwanê, Delal û berf û giya, sorgulê bêrîvanê, Nêrgiza serê çiya, Nêrgizê narê ciwanê, Delal û berf û giya, sorgulê bêrîvanê... Hey Nêrgiz Nêrgiz Nêrgiz, Nêrgizê narê ciwanê, Hey Nêrgiz Nêrgiz Nêrgiz, sorgulê bêrîvanê, Hey Nêrgiz Nêrgiz Nêrgiz, sorgulê bêrîvanê... Nêrgiza kofî berfîn, Nêrgizê narê ciwanê, Me dil agir û evîn, sorgulê bêrîvanê. Nêrgiza kofî berfîn, Nêrgizê narê ciwanê, Me dil agir û evîn, sorgulê bêrîvanê...

XAÇIRÊK - Mem ARARAT

Evîn xaçirêkek teng e li Botan Keziyek e, difire li vî wara Dile min bû kevokeke li Gabarê Xwezî zimanê rê heba û bigota Kî û kê pişta xwe sipart van zinara Ev evîn wê min jî bibe goristanê Konê penaberiyê li pişta min û te heval Ew rêça li ser berfê ya karxezaleke lal Dikale li pey dayîkê,dayîk li kolanê bê can Dayîk êdî çiya ye, çiyayê bi dar. Ew rêça ku dirêj dibe li Nisêbînê Tasek ava sipî vexwar ji dil û can Xwedê zane ev ewr ewê bi ser me de bigirî Xwezî basikê min heba û biçûma Min deste xwe dirêj kira heta tavê Çi bikim xwîn gihiştiye pelê gulê.

Seîd Yûsif - Çava kil ke

Çava kil ke xemil û xêl (iy)a xwe girêde keça delal Were dilê min derman bik Te derb lêda û bêje menal Were were .... 'Z xewa nakim ji kul û van keder e Nayêm nayêm dil derman nakim Wez ne tixtor im ez birîndara rakim Keçê 'z mirim te bi xwe li min rakir ferman e û dil şewitî. Were bi min ve dîtina te ji min re derman e û tu nalebitî Keçê te baskê min jêkirin mam bê mefer Ez kor bûm min da ser şopa te û nîne veger Lawo xuya ye ku derdê te pir giran in Wez jî bi xwe dizanim ku awirê min bi êş û jan in Dem û dewran ez xapandim dilê'm' carek li dû te meşî Te'z kirim wek kerr û gêjan kul bûn barek min nedît xweşî Te'z xistim agir de nikarim xwe derînim Dibakim tu nayêyî wez nikarim te bînim Xortê hêja menale rih te'd nema Te çi ji min divê ser sera va li ber te ma

Seîd Yûsif - Oy Felek

Oy felek ji boy çi te ez hiştim ji hevalan Emrê min çardeh e ez xuya dikim mîna kalan Carek bi tenê mirada min wey felekê te bi cîh ne anî
Ê ne ji kul û ji derda ev dilê min her dinale
Oy felek oy felek oy felek… Oy felek ji boy çi mirada min te bi cîh ne anî Maldarî ji ba min çû feqîrîyê li cem min danî Wa hevalan ez bîr kirim teva pişta xwe didan min Wa xudîya bi carekê ez firotim bi erzanî Oy felek oy felek oy felek...